Pałac królewski we Wrocławiu to budowla świecka w stylu barokowym na planie litery U. Budowla ta została poprzedzona dziedzińcem, a za nim rozciągał się ogród o geometrycznie zaprojektowanych trawnikach, klombach, krzewach, skupiskach drzew. Pałac ten opiera się na wzorach architektury klasycznej,
ale kompozycje są dynamiczne, ukształtowane teatralnie i rzeźbiarsko. Podobnie ukształtowane są wnętrza o rozczłonkowanych płaszczyznach wzbogacone rzeźbiarsko- malarskim wystrojem. Dynamiczność dzieł podkreślają kompozycje złożone z napiętych linii o kształcie łuku, które są często przerywane oraz pilastry i gzymsy, które przyjmują
formę dekoracyjnej wstęgi. Na zewnątrz znajdują się wysokie kolumny na przykład przy wejściach. Obramowania drzwi i okien są wyraźnie podkreślone i udekorowane. Ważną rolę odgrywa dekoracja kartuszy, które zdobią herb nad wejściem do zamku.
Postacie przedstawione są w ruchu i dramatycznych pozach
podkreślane przez rozwiane szaty i gesty. Wystrój jest uzupełniony białą sztukaterią, niekiedy częściowo złoconą.
Pałac ten jest zdobiony popularnym dla baroku materiałem czyli stiukiem. Wystrój uzupełniają malowidła głównie na sklepieniach.
Ma to na celu zatarcie granicy pomiędzy rzeczywistością, a jej wyobrażeniem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz